Verb แท้ไม่ได้มีแค่หนเดียว

ตอนเด็กๆ คุณครูเคยสอนไว้ว่า...


        ชีวิตอยู่ก็ต้องคอย enjoy, like
  ไม่ต้อง mind, consider นะเธอจ๋า
  จง finish อย่า risk เสี่ยงเลี่ยงเวลา
  no use น่ะ  no good ด้วย ช่วยกันจำ


        อย่า avoid คอย postpone จะโดนเทศน์
  appreciate อย่า deny ไม่น่าขำ
  be busy มีเสมอ เธอจงจำ
  keep ด้วยคำ excuse me ดีจริงๆ


        จง practice อย่าคิด spend เล่นเลยเถิด
  จะ be worth ดัง suggest วิเศษยิ่ง
  look forward to เธอ เสมอจริง
  be used to บวก -ing จริงทุกที


        prefer to, object to, or look like
  devote to คู่ใจไม่หน่ายหนี
  เมื่อ can't help, imagine ก็ยินดี
  feel like me อีก take to เป็นคู่กัน

                                               และ preposition ทุกตัว

...เป็น verb แท้ที่ต้องตามด้วย verb -ing



ปัจจุบัน...

        ตื่นเช้ามาก็ต้องคอยไปกด like
  พอสายหน่อยก็เข้าไป post จ๊ะจ๋า
  comment มาก ต้องนั่งอ่านเสียเวลา
  เก็บผักอีก นั่นแหละหนา งานประจำ...


                                               ธันวาคม 2555